Szczeliniec Wielki jest najwyższym wzniesieniem Gór Stołowych, 919 m. n.p.m. Niektóre źródła podają wysokość 922 m. n.p.m. To teren Parku Narodowego Gór Stołowych na Ziemi Kłodzkiej, dolnośląskie. Więcej o Parku na https://pngs.gov.pl/
Szczeliniec Wielki należy do Korony Gór Polski. Jest jedną z największych atrakcji turystycznych Sudetów. Na jej szczycie znajduje się kilka punktów widokowych z rozległymi panoramami na Karkonosze, Góry Sowie, Kamienne i Broumowskie Ściany (po stronie czeskiej). Pod szczytem schronisko PTTK „Na Szczelińcu” zbudowane w 1846 roku w stylu tyrolskim. Więcej o schronisku na https://pttk.pl/accommodations/schronisko-pttk-na-szczelincu/
Szczeliniec Wielki zbudowany jest z piaskowców pochodzących z górnej kredy (100-66 mln. lat temu). Góra to powstała wtedy w morzu. Potem morze ustąpiło, a Szczeliniec stał się widoczny jako góra lądowa.
Jest stoliwem, czy formacją skalną z płaskim szczytem. Górne fragmenty są bardziej odporne na erozję, niż dolne. Te i inne różnice twardości materiału budulcowego spowodowały liczne spękania skalne, fantazyjne kształty, szczeliny i niemal pionowe skalne bloki o wysokościach od kilku do kilkudziesięciu m.
Szczeliniec Wielki najlepiej jest widoczny od strony Karłowa lub Pasterki (na zdjęciu tytułowym widok góry od strony łąki niedaleko Pasterki). Z dalszej odległości Szczeliniec widać z Kłodzka, Bystrzycy Kłodzkiej i z czeskiego Nahodu.
Można do niego dojść pięknymi szlakami turystycznymi, lub podjechać autobusami do Karłowa, skąd blisko do bezpośredniego szlaku dojściowego. Także samochodem od strony Radkowa i Karłowa oraz Kudowej-Zdroju, czy nawet od Lądka-Zdroju. Niedaleko szczytu są dwa czynne parkingi. Więcej na https://manawpodrozy.pl/szczeliniec-wielki-szlak-schronisko-parking/
Na szczyt Szczelińca w ostatniej fazie prowadzi ok. 700 stopni kamiennych wyłożonych przez Franciszka Pabla w 1814 roku (sołtys pobliskiego Karłowa). Król pruski Fryderyk Wilhelm II mianował Pabla przewodnikiem na Szczeliniec (pierwsza taka nominacja przewodnicka w Europie). Prócz wspomnianego króla pruskiego na szczyt weszli m. in. słynny niemiecki poeta, Johann Wolfgang Goethe, czy późniejszy prezydent Stanów Zjednoczonych, John Quincy Adams.
Podejście schodami Pabla nie jest zbyt trudne. Ruch jednostronny, a zejście drugą ścieżką. Gdy jesienią chłodniej i ktoś przy wchodzeniu zamierza chwytać się metalowej poręczy, można wziąć ze sobą rękawiczki.
Skoro latem jest tłoczno, najlepiej wchodzić tam jesienią lub wiosną. Idealna pora to wczesny ranek, a jak kto może, późne popołudnie. Odradzam dzień z deszczem, bo stopnie są wtedy śliskie.
Mój osobisty pomysł, to wchodzenie z wieloma przerwami na fotografowanie. Po drodze można podziwiać niezwykłe formy skalne, a tętno w tym trybie nie podniesie się zanadto.
Obrazu Szczelińca Wielkiego niech dopełnią moje zdjęcia.
