Byczyna w powiecie kluczborskim i województwie opolskim określana jest jako jedno z najstarszych miast na Śląsku. Pierwsze ślady bytności człowieka na tym terenie sięgają aż czasów neolitu. I tak aż do X/XI wieku, od kiedy na tym miejscu rozwijało się osadnictwo drewniane. W tym poście nie ma jednak miejsca na szczegółowe opisy zacnej prahistorii i historii Byczyny.
Dziś…
Gdybyśmy spojrzeli na miasto z góry, zobaczymy owalny obramowany kształt wypełniony w środku różnymi budowlami. Widać będzie dawny średniowieczny układ miejski, ulice, place i domy. Jednak przede wszystkim rzucają się w oczy okazałe mury Byczyny z dobrze zachowanymi bramami miejskimi. Ocenia się, że są to unikatowe, bo niemal w całości i dobrym stanie zachowane obwarowania miejskie. Jedne z kilku takich w Polsce. Obecne mury pochodzą z XV-XVI wieku i mają długość 912,5 m. Przeciętnie ich wysokość wynosi 6 m, a grubość – 1,5 m.
Z zachowanych wewnątrz zabytków warto wspomnieć gotycki kościół ewangelicki pw. św. Mikołąja z XIV wieku, barokowy kościół rzymskokatolicki z XVII wieku, gotycką kaplicę cmentarną pw. św. Jadwigi z XIV wieku, ratusz z pierwocinami z przełomu XV i XVI wieku oraz stare kamienice.
Imprezy i zjazdy
Byczyna jest znana też z rozgrywanych jeszcze do niedawna Międzynarodowych Turniejów Rycerskich. Były one organizowane dwa razy w roku, w maju i we wrześniu. Działo się to w obrębie oddalonego kilka kilometrów od miasta drewnianego grodu rycerskiego stylizowanego na średniowieczny (rekonstrukcja).
Innymi znanymi wydarzeniami były cykliczne zjazdy piłkarzy-weteranów. Bywali na nich Kazimierz Górski, Antoni Piechniczek, czy Grzegorz Lato.
Nic dziwnego, Byczyna jest wyjątkowa.
Do zobaczenia.