Według oficjalnych źródeł, jest on trzecim co do wielkości zamkiem w Polsce, po Wawelu i Malborku. Wszystkie jego pomieszczenia mają razem około 11 tys. m² powierzchni użytkowej. Właściwie to mamy do czynienia z całym kompleksem zamkowym łącznie z unikalnymi piwnicami, po których prowadzi specjalny szlak tunelami wydrążonymi tam w czasie II wojny światowej.
Legendarne początki grodu obronnego na tym miejscu sięgają X wieku, a po raz pierwszy zamek w Książu w źródłach pisanych został wymieniony w 1293 roku. Przez wieki swojej skomplikowanej historii byli tam Słowianie, Saksonowie, Czesi, Węgrzy, Szwedzi, Rosjanie, a na końcu Polacy. Pamięta on rody Habsburgów i szczególniej Hochbergów. Podobno miała tam też powstać specjalna kwatera Hitlera. Obecny jego styl architektoniczny określa się jako barokowo-neorenesansowy.
W 2018 roku, na stulecie niepodległości naszego kraju, Książ słusznie znalazł się na liście „7 cudów Polski”.
Dzisiejszy Książ administracyjnie to część Wałbrzycha. Sam Zamek jest położony na urwistym skalnym masywie pośród malowniczych lasów i rzek. Miejsce to wznosi się 80 m ponad swoje otoczenie. Jego okolica to Książąński Park Krajobrazowy. Sporo w nim urokliwych dróg i ścieżek. Ciekawostką jest położony nie tak daleko inny zabytek Stary Książ będący romantycznymi ruinami, datowany na XIX wiek (niektórzy podają XVIII wiek). Ruiny te zostały wzniesione na miejscu starego piastowskiego zamku z XIII wieku.
Zdjęcia fotograficzne wybrałem z myślą o pokazaniu nieco innego obrazu Książa. Wykonałem je głównie od strony terenów zielonych wewnątrz Zamku.
Do zobaczenia.