W historii rodzaju ludzkiego ogień pozostawił niezatarty ślad. Mówi się o pierwszym bardzo ważnym osiągnięciu ludzkości, kiedy nauczono się posługiwać ogniem.
Wieki temu, a może lepiej tysiąclecia, doświadczano niezwykłości ogniska. Przy nim gromadzili się ludzie. Możliwe, że wtedy narodziły się rodziny, rody, plemiona i inne społeczności. Czy ogień, ogniska były tymi najważniejszymi stymulatorami rozwoju społecznego dawnych ludzi?
Pamiątkami po tamtych czasach są liczne zwroty językowe. Bać się czegoś, jak ognia. Dolewać oliwy do ognia. Godzić ogień z wodą. Igrać z czymś, jak z ogniem. Ognisty charakter. Ogień namiętności. Na pierwszy ogień. Słomiany ogień. Strzec się czego , jak ognia. Wpaść, jak po ogień. Upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Wziąć w dwa ognie.
Do dzisiaj niemal zatarły się tamte niesamowite doświadczenia. Jakimiś dalekimi ich reminiscencjami są: upodobanie do palenia w kominkach, spotykanie się przy grillu, albo wokół ogniska.
Wzniecając ogień, paląc ognisko, siedząc obok, mamy szansę na zbliżenie się do niemal najdawniejszej historii ludzkości. To tak jakby odgrzebywać o prastare doświadczenia ludzi.
