Piękne miasto podgórskie położone w Kotlinie Kłodzkiej, dolnośląskie. Leży w dolinie Bystrzycy Dusznickiej, dopływu Nysy Kłodzkiej. Ma charakter uzdrowiskowy. Cały czas się rozwija, co dodaje mu optymizmu. Będąc tam w zeszłym tygodniu nie widziałem rzucających się w oczy śladów po ostatniej powodzi.
W Polanicy warto spędzić kilka dni albo i dłużej. Dla mnie tydzień pobytu to było za mało, by zaznać pełni zadowolenia. Cenne jest również przyjechać do Polanicy po latach, by zobaczyć, jak tu jest teraz.
Polanica-Zdrój dobra w każdej porze roku, nawet przy deszczowej pogodzie. Dużo miejsc noclegowych, nie wspominając o licznych sanatoriach.
Pogranicze Gór Stołowych i Bystrzyckich sprawia, że miasto leży blisko wielu szlaków turystycznych po górach. Z Polanicy bardzo blisko na widokowe szlaki. Z jednego z nich wykonałem zdjęcie tytułowe do tego postu. Najbardziej atrakcyjny turystycznie jest rejon Parku Narodowego Gór Stołowych, szczególnie Szczelińca i Błędnych Skał. Dobra komunikacja i liczne szosy sprawiają, że łatwo dojechać w różne zakątki Ziemi Kłodzkiej.
Herb Polanicy-Zdroju.
Z sercem oczekują tam na przybyszów. Miasto to jest dobre dla serca, czyli zdrowia.
Wspomniane liczne szlaki turystyczne i atrakcyjne miejsca mają swoje oznaczenia.
Tak licznymi połączeniami mogą się pochwalić w niewielu miejscach.
W Polanicy-Zdroju za centrum można uznać deptak przy Bystrzycy Dusznickiej i Park Zdrojowy. W pobliżu jest wiele willi czekających na turystów oraz liczne sanatoria.
Na pierwszym zdjęciu poniżej słynna Pijalnia tutejszych wód leczniczych z halą spacerową, z 1911 roku.
Znane są takie polanickie wody, jak Wielka Pieniawa i Staropolanka.
Park Zdrojowy utworzono w 1906 roku. Ma niemal 13 ha powierzchni. Jest w nim wiele alejek i kwiatów. Całe mnóstwo przeróżnych drzew i gatunków.
Altana parkowa z ujęciem wody mineralnej Wielka Pieniawa.
Woda ta jest polecana przez lekarzy uzdrowiskowych, ale też smaczna; pożyteczna dla zdrowia i dobrej kondycji.
Pomniki dawnych kuracjuszy siedzących na trawie Parku.
Warto poszukać innych rzeźb.
Teatr Zdrojowy im. Mieczysławy Ćwiklińskiej.
Rozpoczął swoją działalność w 1925 roku, czyli sto lat temu.
Na skraju Parku pomnik niedźwiedzia polarnego.
Stoi tam nieprzypadkowo oznaczając miejsce najdalszego południowego zasięgu lądolodu skandynawskiego na Ziemi Kłodzkiej. Wyznaczyli je glacjolodzy w 1910 roku.
W Polanicy-Zdroju są liczniejsze mniejsze rzeźby niedźwiedzi, które stały się swoistym symbolem tego miasta.
Rzeźby: arcymistrza szachowego z początku zeszłego wieku, Akiby Rubinsteina oraz naszego wieszcza narodowego, Adama Mickiewicza.
Osią miasta jest przepływająca przez nie Bystrzyca Dusznicka. Wzdłuż niej warto pospacerować .
Po drodze natkniemy się na Aleję Gwiazd Koszykówki z odciskami dłoni najbardziej znanych polskich koszykarzy.
Na zdjęciu upamiętnienie Eugeniusza Kijewskiego, gwiazdy z dawnych lat, a później trenera klubowego i reprezentacji Polski.
Widok zza kwitnących wrzosów na neobarokowy kościół z 1912 roku pw. Wniebowzięcia NMP.
Na koniec klonowy jesienny liść.
Trudno powiedzieć, czy w tym roku będziemy mieli prawdziwą złota jesień.
Dobrych wyjazdów.